Στιγμή αιωνιότητας

Θεϊκός έρωτας γήινης ομορφιάς,

θνητός έρωτας θεϊκής ένωσης

Αισθήσεις τέλειες για γοητείες ατελείς

Ατελείς υπάρξεις σε τέλειο σμίξιμο.

Τα μάτια τυφλώνονται κι η καρδιά μαγεύεται...

Πώς θα έβλεπα σε σένα το άψογο πλάσμα?

Τρέμεις θριαμβικά μπροστά στην ειλικρινή αγάπη των λίγων λεπτών

Λατρεύεις την έκσταση που ανατρέπει για δευτερόλεπτα την ψυχή σου.

Ορμάς στην κόλαση που ενώνει τα κορμιά μας με το άπειρο.

Σπάταλος στον πόθο που σε κατακτά

Αφοσιωμένος να χαρίσεις ευδαιμονία φευγαλέα

και θλίψη απουσίας.

Κάνεις τις αισθήσεις μου να λουλουδίζουν

κι εσύ το νέκταρ των αναστεναγμών μου.

Θαύματα του ουρανού γεμίζεις τα σεντόνια μου

κι εγώ...

η πιο ευτυχισμένη σε ένα ανοιγοκλείσιμο των βλέφαρων της αιωνιότητας

Πολύτιμη σαν μοναξιά

Σαν κομμάτι από σπασμένο γυαλί,
Σαν το τελευταίο γράμμα του αλφάβητου
που περιμένει μάταια το επόμενο
Σαν λάθος χτύπημα στην πόρτα τα μεσάνυχτα
Σαν ανερμάτιστη χορδή κιθάρας
Σαν τον περίλυπο Ιούδα το επόμενο πρωινό
Σαν το νυχτοφύλακα στις φάμπρικες
Σαν ωκεανός χωρίς ακτή
Σαν σήμερα χωρίς αύριο
Σαν το κουράγιο του δειλού
Μόνος, τραγικός και όμορφος στο δρόμο
που φτιάχνουν τα βήματά σου στην άμμο.
Κι η αγάπη μου μοναχική για να σε συντροφέψει ...
Κοχύλι που λάμπει ,
θησαυρός η μοναξιά σου στο βάλτο της ψευτιάς.

Χειμωνιάτικοι ψίθυροι.....καλό μήνα !

Ο Οκτώβρης ξεθώριασε στα νερά της βροχής,στο χθες, στην άχλη της μνήμης. Κι ο Νοέμβρης δυναμικά εμφανίζεται, καλύπτει τα πάντα αναγεννημένος.Απλώνεται παντού,σαν ομίχλη πρωινού στις όχθες ποταμού....

Το φθινόπωρο χορεύει τρελούς χορούς με χρυσοκόκκινη φορεσιά....ψίθυροι χειμώνα ακούγονται στα δάση....

ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ