Θύελλες συλλογής δειλινού πέπλου

Νέα αστέρια στο λίκνο ουρανού και γης
στην τροχιά της φοβερής αλήθειας.
Χαμένες φωνές στη σύγχυση
ακρωτηριασμένες συγκινήσεις αναταραχής σε ζώνουν.
Σπαταλημένος χρόνος στις εποχές
και τους λόγους και τους ρυθμούς του κόσμου.
Θύελλες συλλογής τη στιγμή του δειλινού πεπλου.
Τυλιγμένος τα ενδύματα ενός ήλιου που δύει
ψάξε την ελπίδα που σε έλουζε χαμόγελο
ψάξε την απόκοσμη μουσική
Πεφταστέρια λεπίδες σταματούν τη σκέψη.
Η ώρα πέρασε, ο ήλιος έπεσε.
Άγγιξε τον ουρανό με τη ματιά.
Κι αύριο ίσως βρεις τον εαυτό σου.

Νύχτες ερωτικής ευδαιμονίας

Νυχτες που αιμορραγούν πάθος
θεϊκής ανθρώπινης ευδαιμονίας
πάνω σε σεντόνια πρόθυμα
Η ερωτική ταραχή στεφανώνει την αγάπη
με ψίθυρους κραυγής.
Η λαχτάρα του εραστή προδόθηκε,
έγινε σκιά χαραγμένη στη σκουριά
φορεμένη χρόνια τώρα.
Ξεκίνα από την αρχή...
Να νικήσεις εσύ στο δρόμο του πάθους,
να στεφανωθείς της αυγής τη χάρη
Αλλιώς...κάνε λιμάνι σου το κρεβάτι της μοναξιάς.

Ξημέρωσε πια...

Χαμένα κύματα, φαγωμένη αμμουδιά

παιδιά ολονύχτιας πάλης.

Τρυπούν τη σιωπή μου

κι είμαι πια η φωνή της γης.

Καραβάνια ελπίδας κυματοθραύστες οδύνης.

Ξημέρωσε....

Τι κι αν δίνω την καρδιά μου εύκολα?

Δίνω μαζί και την ψυχή μου, να έχει φτερά να πετά...

Καταφύγιο του κόσμου ένα κορμί

Ο κόσμος χωράει σε σε μια καλύβα με τρεις συλλαβές.
Κορμοί δέντρων με σχισμές
να μπαίνουν θεοί και θνητοί.
Κορμί γυναίκας.
Ο άνεμος ανάμεσα στα πεύκα και τους βράχους
αρθρώνει φωνήεντα και σύμφωνα.
Καταφύγιο του κόσμου.
Λείψανα αιώνων, οδύνες ασήκωτες,
ηδονές άφατες.
Όλος ο κόσμος, όλοι οι αιώνες σε μια καλύβα
ένα κορμί δοσμένο, υποταγμένο
στη μοίρα της γέννησης και του θανάτου.

Ηφαίστειο η οργή μου...κι εσύ η φωνή της

Λαβα οργή να ξεχυθεί στα σωθικά μου.

Γι αυτό, αγαπημένε ξένε, φώναξε δυνατά για μένα απόψε.

Άδειες μνήμες λαβύθρινθος στη μοναχική μου σκέψη

χαμογελαστοί εχθροί στοιχειώνουν τη ζωή μου.

Λόγχες και δόρατα αλληλοσκοτώνονται.

Ματώνω.

Δεν το θέλω.

Απρόσμενα δάκρυα κρατάνε τα μάτια μου ανοιχτά.

Σκοτάδι σκιάζει το λιγοστό μου φως.

Τραγούδα για μένα απόψε, φώναξε δυνατά αγαπημένε ξένε